CELE TURYSTYCZNE

Gdy w mroźny poranek 6 marca 1645 roku na wzniesieniu nad Jankowem stanęły na polu bitwy wojska szwedzkie z lwem w herbie oraz wojska cesarskie (z orłem na chorągwi), na pokój westfalski kończący trzydziestoletni okres krwawych walk trzeba było jeszcze czekać trzy długie lata. Przed bitwą pod Jankowem, a także po niej, walczono jeszcze w wielu bitwach po całej Europie Zachodniej i Północnej. A mimo to bitwę jankowską uważa się za decydujące starcie, które definitywnie zmieniło stosunek sił i wielu konsekwencjach prowadziło do przyspieszenia rokowań pokojowych, zakończonych w dniu 24 października 1648 roku podpisem umów o nowym układzie mocarstw w Europie.

Na początku XV wieku właścicielem twierdzy był Mikuláš (Mikeš) Divůček (tj. Divoký) z Jemniště i Cimburk. Wstąpił do służby króla Wacława IV i poznał Jana Husa na jego dworze. Był jednym z jego najbliższych przyjaciół i w 1414 r. ostrzegł go przed wyjazdem do Konstancji.

Park został założony około 1725 roku przez Franciszka Adama Trauttmansdorffa. Pod koniec XVIII wieku pierwotny ogród francuski został przekształcony i rozbudowany w naturalny park krajobrazowy przez Henry'ego Rottenhana. Obecni właściciele odpowiednio zadbali o park, odrestaurowali system ścieżek, odnowili i dostosowali park do obecnej formy, co można zobaczyć podczas zwiedzania zamku.

Pierwsza wzmianka o zamku zbudowanym przez Arnošta Františka z Vrtby pochodzi z 1743 roku. W połowie XIX wieku Vratislavowie z Mitrovic przebudowali go w stylu neogotyckim, zwłaszcza arkady ze spiczastymi łukami. W 1948 r. został skonfiskowany Langhamerom, obecnie został zwrócony ich potomkom.

W 1720 roku Franciszek Adam Trauttmansdorff zlecił znanemu czeskiemu architektowi F. M. Kaňce budowę zamku, który odpowiadałby jego pozycji jako czołowego szlachcica. Zamek jest typową rezydencją szlachecką z okresu wysokiego baroku, a jego dekoracja została wykonana przez czołowych artystów, takich jak M. B. Braun, V. V. Reiner czy F. A. Scheffler.